Kijken naar de oplossing (II): wijn
Een tweede post over kijken naar de oplossing. Dit keer met als onderwerp: wijn.
Mijn vorige wijncursus dateert al van mei vorig jaar. Na de 2 omvangrijkste cursussen (Franse en niet-Franse wijnen) bij de Vlaamse wijnacademie gevolgd te hebben, probeerde ik eens een proefavond (nadien kan je lid worden) bij een Gentse wijncommanderij. De inhoud en de prijs waren prima, maar het event zelf had voor mij te veel een ‘feestzaal’-karakter. Met 130 mensen zaten we in een zaal verspreid over een paar tafels. De (wijn-)haantjes van dienst kraaiden het hoogste woord in de micro vooraan. Dat was eens leuk om te doen, maar lid worden hoefde voor mij niet.
Een beetje onverwacht viel er toch nog een wijncursus uit de lucht. Bij Wijnfolie in Aalter volgen we de komende weken 6 avonden les over degustatietechnieken, productieprocessen, het begrip “terroir”, het verschil tussen biologische en biodynamische en natuurlijke wijnen, alsook een les rond wijn en gerecht. Ik vond deze cursus interessant omwille van de onderwerpen (veel nieuwe topics), maar ook het feit dat de cursus vertrekt vanuit het standpunt van de natuurlijke wijnen. Die wijnen zijn omwille van hun productieproces zo anders dat deze cursus ook een kennismaking wordt met een ander smakenpallet.
Afgelopen week volgden we les 1 met als onderwerp degustatietechnieken. Degusteren verloopt normaal als volgt: kijken, ruiken, proeven en vervolgens evalueren. De lesgever van dienst (Hans, eigenaar Wijnfolie) verbaasde mij met volgende uitspraak: eigenlijk zou je wijn onmiddellijk moeten proeven zonder er naar te kijken of er aan te ruiken. Want argumenteerde Hans: “hoogstens bij de eerste slok wijn gaan we kijken en ruiken, nadien gaan we alleen nog proeven (drinken). Bovendien bestaat de kans dat we tegen het proeven al bevooroordeeld zijn”. Niet kijken naar het resultaat (de oplossing) dus. Read more