Ik had vroeger een video 8 camera. Een geweldige toestel was dat. Monteren deed ik met de videorecorder op het tv-toestel. Op een dag was ik het gewoon beu en was het gedaan met filmen. Het enige wat er nog van rest is een schoendoos vol cassettes. Die moet ik dringend eens laten digitaliseren, want er zullen ongetwijfeld mooie herinneringen op staan.
Vorige week heb ik voor het eerst terug een camera vastgenomen. Een digitale dit keer. Aanleiding was mijn presentatie gisteren, over het gebruik van wiki’s bij groepswerk. Dat heb ik gedocumenteerd met interviews en screencasts.
De interviews zijn met de camera opgenomen in mpg-formaat, de screencasts werden opgenomen met Jing. Voor de eerste screencasts heb ik gewoon de gratis versie gebruikt, wat resulteerde in materiaal in swf-formaat. Op dag 2 heb ik wijselijk besloten om onmiddellijk over te schakelen naar de betalende versie, wat resulteert in opnames in mp4-formaat.
Tussen de opnames van de filmpjes en de presentatie lag er te weinig tijd om veel over een montageprogramma te leren. Gelukkig is mijn Eva goed thuis in Adobe Premiere Elements, en kon ik afgelopen weekend rekenen op montagehulp. Ik had een eerste montage nooit op 2 dagen rond gekregen. De (test)filmpjes werden geëxporteerd naar avi, omdat ze enkel en alleen voor de presentatie gisteren zullen/kunnen/mogen dienen. Het eindresultaat zou over enkele weken een montage moeten opleren van mpg met swf en van mpg met mp4, alsook een export van dit eindproduct naar het flv-formaat.
Gisteren was er dan de grote première met presentatie via een beamer (800 bij 600 resolutie). Mijn vaststelling daarbij (na montage): de mpg-bestanden zijn prima, de swf-bestanden totaal onduidelijk. Bij de mp4-bestanden is het resultaat half/half: alleen de opname die op vraag van mijn collega zelf gedaan werd op een scherm van 800 bij 600, is gelukt.
Ik heb de afgelopen week dan ook behoorlijk wat geleerd over digitale video. En ook veel beginnersfouten gemaakt vrees ik. De komende weken ga ik mij wat verder toeleggen op het opnemen van goeie screencasts (die de beamertest doorstaan) en ook zelf leren monteren met een programma. Bij de Mac komt er standaard iMovie, ik denk dat ik dat eens ga proberen. Hoe simpeler een programma, hoe liever.
Het leertraject video is interessant, maar wel lang en tijdsintensief. En dat laatste is toch een serieus en niet te onderschatten minpunt.