Bruneau

In de schaduw van de baseliek van Koekelberg ligt 2-sterren Michelin restaurant Bruneau. Aan het fornuis staat de ondertussen 65-jarige Jean-Pierre Bruneau, die gedurende 16 jaar met 3-sterren beloond werd door Michelin voor zijn kookkunsten (tot 2004). We haasten ons dus naar Brussel, want de chef is de pensioenleeftijd nabij.

Het pand is niet zo groot, maar de indeling is wel comfortabel. Er is voldoende afstand tussen de tafeltjes, wat een sardientjes gevoel zoals bij de Comme chez Soi gelukkig uitsluit. Het interieur is luxueus en vrijwel tijdloos. We krijgen een tafeltje langs de linkervleugel met uitzicht op de tuin. Putje winter heb je daar natuurlijk niet veel aan, maar in de zomer is een tuin altijd fijn om het aperitief in te nemen. Het aperitief van de avond wordt, hoe kan het ook anders, een glas champagne (blanc de blanc, € 14). Er komen 3 hapjes bij, waarvan we vooral de crème brûlée van ganzenlever zullen onthouden.

We krijgen de menukaart en ik merk op dat er geen prijzen op vermeld staan. Mijn mannelijke tafelgenoot blijkt wel over de prijzen te beschikken. Ze gaan er dus vanuit dat hij gaat betalen. Lekker ouderwets, maar ik vind het wel charmant. We kiezen voor het menu “découverte” met aangepaste wijnen (€ 125).Na het aperitief zullen 3 van de 5 gangen in sneltempo op ons afkomen. We noteren: krab, Sint-Jacobsnootjes in een botersaus en oestersoep met zurkel. Bij de krab komt een hemelse Chablis uit 2005, de gevulde Sint-Jacobsnootjes worden vergezeld door een sauvignon blanc. De saus bij de Sint-Jacobsnootjes is te boterig en steekt een beetje tegen. Gezien het sneltempo waarop alles opgediend wordt, vragen we de bediening om eventjes te wachten. Ik heb niet echt de indruk dat men daar rekening met gehouden heeft. We kregen de hoofdschotel een paar minuten later al, samen met de andere tafels.

De hoofdschotel bestond uit heerlijk gebakken reefilet, afgewerkt met peer, witlof en een kroketje. Een wildschotel zoals mijn tafelgenoot gehoopt had. In het glas een Bordeaux uit 98 (Cabarnet-Sauvignon en Merlot). Nadien volgde een overheerlijk dessert met chocoladebavarois en pistache, vergezeld door een vanille crème brûlée. We namen ook nog een koffie en kregen er lekkere home made Bruneau pralines bij.Globaal gezien waren we helemaal te spreken over de hoofdschotel, het dessert, het hapje vooraf en de wijnen. De eerste en de derde gang waren eerder gewoon, de tweede gang was een beetje te zwaar naar mijn zin. De bediening verdient een apart woordje. Nooit eerder zo een attente en foutloze bediening meegemaakt. Iemand komt een schotel opdienen en merkt dat we Nederlands praten. Exact 5 seconden later wordt de schotel nogmaals ingeleid, maar dan in het Nederlands. Alleen de sommelier viel een beetje tegen. Hoewel de wijnen fantastisch waren, was hijzelf dat iets minder. De wijn leek in de glazen te vliegen, in plaats van geschonken te worden. Ik zou ook helemaal geen punt gemaakt hebben van zijn ééntaligheid. Helaas kon zelfs een vraag in het Frans hem niet motiveren om meer dan de naam van de wijn uit te spreken. Jammer.Om 22u30 vroegen we de rekening. We klokten af op € 304 (2 x € 125 voor de menu met wijnen, € 8 voor en liter Bru, 2 x € 14 voor de champagne en 2 x € 9 voor de koffie) en vonden dat prijs/kwaliteit correct.Bruneau was ooit een 3-ster. Dat merk je nog. Aan de bediening. Aan het eten. En hoewel op zijn retour, is Bruneau vooral een Belgisch gastronomisch monument. Eéntje om in te kaderen en nooit meer te vergeten.