Archive for November 15th, 2008

  • Lemonnier

    De meest dankbare postjes om te schrijven, zijn mijn restaurantbesprekingen. Google zorgt er namelijk voor dat het mijn meest gelezen posts zijn en blijven. De comments komen meestal niet onmiddellijk na de publicatie, maar wel op lange termijn.  Ik krijg dan ook regelmatig “echte culinairen met het juiste referentiekader” op bezoek die mijn barbaarse teksten lezen. Speciaal voor hen, en natuurlijk ook voor u, deze post over Lemonnier, een 1-ster Michelin in Lavaux-Sainte-Anne.

    Lavaux-Sainte-Anne is een deelgemeente van Rochefort. Het ligt vlak naast de autosnelweg E411 (afrit 22a) en ligt op 170 km van Gent. Het dorpje zelf is helemaal zoals je dat van de Ardennen verwacht: bossen, open velden en van die typische huisjes. In Lavaux-Sainte-Anne krijgt u er nog een mooi kasteel bovenop. Het is in het jachthuis van dat kasteel aan het dorpslein dat Lemonnier zich genesteld heeft. Als u niet onmiddellijk na het eten terug naar huis moet, kan u overnachten in 1 van de 9 kamers. Wij kozen voor de formule waarbij een ‘chambre luxe’ (met bubbelbad en ontbijt) inbegrepen is, alsook het menu ‘Saveur du produit’, aangepaste wijnen en alle andere dranken (aperitief, water, koffie). Voor deze formule betaalden we 149 euro per persoon.

    We begonnen met een champagne (chardonnay/pinot noir) van het huis bij de haard. Er kwam een bordje met 3 hapjes bij. Nadien verhuisden we naar de gezellige eetzaal. Het interieur is er modern en gezellig aangekleed. Het restaurant werkt hiervoor ook met kunstenaars uit de omgeving die er hun werken tentoonstellen. Het menu uit onze formule bestond uit 4 gangen. Vooraf kwam er nog een soepje op basis van kreeft. De eerste gang was een ‘St-Jacques mi-cuite, avocat, tarama de langoustine et citron’. Er kwam een Spaanse wijn bij die we niet bijzonder vonden. Nadien volgde een ‘St-Pierre cuit sur sa peau, pomme de terre en risotto, champignon des bois, jus de scarole aux palourdes’. De bediening was zo vriendelijk om bij het opdienen van de schotel de vis te identificeren als een Zonnevis of Sint Petrusvis. Mijn Frans is niet slecht, maar bij St-Pierre denk ik spontaan aan een heilige en niet aan een vis. Als hoofdschotel kregen we ‘Faisan, cuit au feux de bois, foie gras, jus caramelise d’endive’. Als dessert kwam er een bordje op tafel met ‘Pain de gênes, mousse de calisson, poire, glace a la chartreuse verte’. Nadien volgde, zoals dat hoort, nog een koffie met zelfgemaakte snoepjes.

    Read more