Archive for September, 2008

  • Wenkbrauw

    Mijn kapsalon is daar waar Kevin coiffeert. Helaas verandert Kevin net iets te graag van werkgever. We zijn er 2 keer in geslaagd om Kevin terug te vinden, maar dit keer zijn we het spoor bijster. Opnieuw kapperloos stapte ik eerder deze week dan maar een willekeurig Gents kapsalon binnen.

    Voor het raam zat de hond des huizes: een klein, mager ding met lange poten. Een beetje gelijk een insect bijna. Het zat op zijn poep, 3 poten op de grond rustend. De andere poot hield hij omhoog, het bovenste deel lichtjes schuin naar buiten draaiend. Aan de wastafel opereerde een juffrouw die haar eerste dag stage kwam doen. Ik was al vluchtroutes aan het zoeken voor het geval die madame mij met een schaar zou benaderen. Gelukkig was ze nog niet zo ver in haar opleiding gevorderd.

    Ik vertelde de praatgrage kapper dat ik pasfoto’s ging laten nemen voor mijn nieuwe identiteitskaart, maar dat had ik beter niet gedaan. “Zou ik uw wenkbrauwen dan niet wat gelijk mogen zetten” vroeg hij, “dat gaat veel mooier uitkomen op de foto”. Een marteltuig werd aangesleept, mijn ogen moesten dicht gedurende de werken.

    Het resultaat is vreselijk. Hoewel er in de Van Dale staat dat een wenkbrauw een ‘boog van haren langs de bovenrand van de oogkassen’ is, vond ik alleen 2 fijne streepjes boven mijn ogen terug. Ik heb er geen probleem mee dat er veel oude madammekes bij die kapper komen, maar daarom moet hij mij hun wenkbrauwkapsel nog niet zetten. Bij het afrekenen voegde hij er nog fijntjes aan toe: “normaal is dat 8 euro extra, maar voor deze keer is het gratis”.

    De vriendin kwam niet meer bij van het lachen, een collega had er vreselijk veel lol om en ik zie iedereen ook bedenkelijk naar die streepkes kijken. Kijk, ik ben mismeesterd en ik kan er niet aan doen. Misschien moet ik zeggen dat ik mee doe aan amateurtoneel of dat het voor een fotoshooting was. Ik hoop echt dat wenkbrauwen snel groeien.

    Als u mij tegenkomt, gelieve niet te lachen. Als u Kevin tegenkomt in een Gents kapsalon, laat het mij dan zeker weten. Kevin zou zoiets nooit gedaan hebben.

  • Terug naar den unief

    Vanaf vandaag ben ik officieel 50% vrijgesteld bij mijn werkgever (Hogent) om aan een doctoraat (onderzoek aan de universiteit van Gent) te werken. Ik ben vanochtend alvast gaan kennis maken met mijn nieuwe collega’s en ook gaan kijken naar het bureau waar ik ga zitten. Dat is weer wennen voor mij: een vast bureau hebben. Er stond alleen een kantoormeubel en mijn belangrijkste wapenfeit van de dag was dan ook een desktop computer bestellen. Een portable lijkt mij minder aangewezen: het is duurder, diefstalgevoelig (belangrijk gezien de omgeving), je moet er altijd met sleuren (ik doe alles met de fiets) en het is fysiek ergonomisch ook minder aangewezen tenzij je er een apart scherm en muis en toetsenbord bijkoopt (ik heb helaas een RSI-pols van toen ik nog programmeur was).

    Mijn jobinhoud verandert dus van alleen lesgeven naar een combinatie van lesgeven met werken aan een onderzoek. En omdat ik ga doctoren volg ik ook een (verplichte) doctoraatsopleiding of Doctoral Schools (doelstelling is 60 studiepunten verzamelen). Concreet gaat dat voor mij dit jaar betekenen dat ik 2 vakken ga volgen samen met de studenten pedagogie. Ook dat is terug naar den unief dus. Ik ben nu al zenuwachtig bij het idee om weer een examen af te leggen. * Mijn studenten mogen nu hardop lachen *.

    Twee verschillende jobs uitvoeren heeft altijd mijn voorkeur gedragen (zolang ze maar combineerbaar blijven). Daarnaast miste ik het laatste jaar toch ook analytisch conceptuele uitdagingen in mijn werk. Tot vorig jaar dacht ik dat doctoreren iets was voor pas afgestudeerden, enkele happy few zeg maar. Maar kijk, ik krijg nu die opportuniteit van mijn werkgever en ik word er zelfs voor betaald. Het is ook de uitdaging die ik zocht en nodig had. De voorbije maanden had ik niet echt tijd om erbij stil te staan, maar nu begint het toch echt te kriebelen. Voor mij is 1 september dit jaar dus een terugkeer naar mijn alma mater (altijd al een mooi woord gevonden), en het is een blij weerzien geworden.

    Een nieuwe jobinhoud en omgeving is ook leuk om over te bloggen. En zo valt er hier ook voor u weer eens iets nieuws te beleven.