Archive for September, 2008

  • Wetenschapper

    Een elektronische leeromgeving (hierna afgekort als ELO) is een belangrijk instrument geworden voor de school, de klas, de leerkracht, de leerling, maar even goed voor de ouders. Het woord “leer”-“omgeving” geeft eigenlijk perfect aan waarvoor het dient. Een omgeving om te leren.

    Hoe we zo een omgeving moeten gebruiken, hebben we op school niet geleerd. We zijn het als leerkrachten zelf nog aan het uitzoeken. Er wordt al volop onderzoek naar gedaan en dat zal, samen met goede praktijkvoorbeelden, de komende jaren wel meer inzicht geven in hoe we zo een ELO best kunnen gebruiken.

    Voor mijn doctoraat ga ik een onderzoek doen naar de stand van zaken en het gebruik van de ELO in het secundair onderwijs. Daarnaast zal ik enkele concrete onderzoeken uitvoeren, waarbij ik de effecten van een bepaald gebruik, via een tool in een context van samenwerkend leren, ga nagaan op het leren zelf.

    Op Marketingfacts las ik vorige week (uitspraak van Charles Leadbeater op PICNIC08):

    “Veel van de mogelijkheden die we benutten in collaboratie op het web, komen uit de wereld van de wetenschap. Wetenschappers, zegt Leadbeater, zijn de meest actieve ontwerpers en designers van computer software. Kijk dus naar jonge wetenschappers en de zich ontwikkelende wetenschapsgebieden als je de toekomst wilt zien.”

    Ik vond dat een mooie uitspraak. Wetenschappers ontwerpen en testen voortdurend. Het komt er alleen op aan daar (soms) ook een bruikbare vertaling voor te vinden buiten de onderzoeksomgeving.

    Heb ik tegelijk ook een goeie insteek gevonden waarom ik volgend jaar ook naar PICNIC moet.

  • GTD: 100 Lifehackingtips

    Als GTD-aanhanger  stonden de “100 Lifehackingtips voor prettig en efficiënt werken” van een deel van de Lifehacking.nl crew al een paar weken op mijn leeslijstje. Voor wie de term “Lifehacking” nieuw is, op Wikipedia wordt het als volgt omschreven: “anything that solves an everyday problem in a clever or non-obvious way might be called a life hack”. Hoewel de term vrij ruim is, wordt hier natuurlijk de toepassing binnen het GTD-discours bedoeld.

    Vanochtend heb ik het boek dan eindelijk gedownload (hier gratis in pdf-formaat) en schuin doorgelezen. En eerlijk gezegd: het is interessanter en informatiever dan ik verwacht had. Dus mocht u dit document nog niet gelezen hebben, dan kan ik het zeker aanbevelen.

    Op bovenvermelde weblog stond trouwens ook dat David Allen, de godfather van GTD, naar Nederland komt. Ik dacht ‘yeahhh’ en ‘hoera’, maar vooral ‘olala’ en ‘lap’ toen ik het bedrag zag. Voor $1295,00 per persoon kan u het spektakel op 19 februari live in Amsterdam meemaken. Beetje boven mijn budget toch.

  • Schooltrein

    Het aantal tweewielers in het straatbeeld lijkt deze week wel verhonderdvoudigd. Op straat en op de stoep staan in de buurt van onze school weer honderden fietsen netjes, en minder netjes, op een rij gestald. De mailbox wordt weer gevuld door praktische vragen van studenten. In mijn agenda staan er bijna geen lege vakken meer en ik begin automatisch weer te denken: “dat zal ik dit weekend moeten doen”. En dan weet je dat de schooltrein weer in volle vaart is vertrokken.

    Met mijn andere been zit ik op een trein die met verschillende snelheden een paar jaar verder zal suizen richting doctoraat; of ik zou een verkeerde afslag moeten nemen. Om toegang te krijgen tot die trein, moet ik wel terug aan de studie. Volgende week heb ik mijn eerste les, maar ik zal al verstek moeten geven. Nu is het eigenlijk zo dat men van mij ook niet verwacht dat ik die lessen bijwoon (praktisch niet haalbaar), maar ik ga toch proberen om er een paar mee te pikken. Ik zou er niet alleen inhoudelijk iets uit moeten leren, het is tegelijk ook een praktijkvoorbeeld voor mijn eigen onderzoek. De taken en het examen zal ik wel zoals de andere studenten doorlopen.

    Kun je nu geloven dat ik daar al over gedroomd heb? Terug zelf examens moeten afleggen…

    En hoe zit dat ook alweer? Met de trein rijden is altijd een beetje… Reizen? Avontuur? Lijden?

    * Smetty klapt het venster dicht en suist weer verder *

  • Verkeer-D

    Toen ik gisteren naar huis fietste, kreeg ik een tik van een voorbij rijdende bromfiets. Ik was op dat moment vooral blij dat ik niet viel. Vandaag deed mijn kuit serieus pijn (maar niks ernstig). Ik denk dat het de pedaal van de bromfiets geweest is, wat ik voelde na de aanrijding.

    Wat mij echt stoort, is dat de bestuurder zich kwaad maakte en er vervolgens vandoor ging zonder omkijken. Misschien was die bromfietser niet eens in fout en ben ik te veel uitgeweken, maar dan nog kon hij gewoon even gepolst hebben of alles in orde was.

    Vorige week moest ik midden in de stad links van de tramsporen fietsen, omdat er rechts van die sporen gewoon geen plaats genoeg is (stoeprand). Wie zelf met de fiets rijdt, weet dat verkeerd op die kasseien rijden, gelijk staat aan vallen (en mijn collega Ilse kan ervan meespreken). Een dikke Audi A8 stak mij luid toeterend en zwaar gesticulerend voorbij. Ik zal niet genoeg aan de kant gereden hebben, naar meneer zijn goesting. Eigenlijk had ik hem toen eens op mijn fiets willen zetten, terwijl ik met zijn Audi A8 achter hem aanblaasde. Volgens mij weet die mens niet eens dat je als fietser niet in de tramsporen ‘kan’ rijden.

    Dit weekend vertelde iemand (een jonge gast die zijn rijbewijs nog moet halen) mij, dat hij het zeer storend vond als mensen 60 deden waar je 70 mag rijden. Want dat is “echt het verkeer hinderen”.

    Drie verschillende dingen, maar wel allemaal zo tekenend voor de mentaliteit waarmee wij ons tegenwoordig in het verkeer begeven. We “delen” het verkeer niet meer, wij “nemen” gewoon wat ons toehoort.

    Ik ben eigenlijk geen voorstander van een regulerende overheid, maar voor mij mag het verkeer serieus wat strenger aangepakt worden: snelheidslimieten overal zwaar omlaag en harder optreden tegen overtredingen en verkeersagressie. Terwijl we dan toch bezig zijn, mogen ze het openbaar vervoer gerust nog wat verder uitbreiden. En willen ze het niet voor de zwakkere weggebruikers invoeren, wel, dat ze het dan doen voor het milieu, omdat de olieprijzen toch niet meer gaan dalen of omdat de wegen al vol genoeg zitten.

    Het begint hier bijna naar politiek te rieken zie. Al zou ik niet weten welke kleur er best bij past.

  • GTD: no more tomatoes

    Het moest en zou een tomaat worden. Geen kieken noch ei, en ook niets anders. Moqub tipte Electrolux, en na enig online speuren besloot ik haar advies te volgen en bij Electrolux Nederland mijn geluk te beproeven.

    Ik had op het laatste girl geek dinner een Billy gekregen (Bongo Bon in Mastercard kostuum), en hiervan 7 euro besteden (verzendkosten inbegrepen) aan een kookwekker “tomaat” leek mij een geeky keuze.

    Even herhalen mocht u pas bij deze post binnen komen: de kookwekker tomaat was voor mij het ideale object om de pomodoro technique toe te passen in het kader van mijn getting things done voornemen.

    Hoewel de Electrolux webshop geen info geeft over verzendingen naar Belgie, arriveerde de kookwekker “tomaat” hier vrij snel een paar dagen na de bestelling. Helaas, groot is mijn verdriet. De kookwekker tikt netjes het aantal gewenste minuten, maar daarmee is dan ook de kous af. Het doet vooral niet wat er op de verpakking staat (ik citeer letterlijk): ”Na afloop van de tijd loopt de bel”. Met andere woorden, ik ben nu de trotse bezitter van een tikkende plastieken tomaat maar zonder de gewenste bel.

    Natuurlijk kan ik het object terugsturen, maar dat kost zowel bij ons als in Nederland ongeveer 6 euro, en dan moet ik ook nog eens de bestaande verpakking recycleren. In het beste geval krijg ik een nieuwe tomaat terug, maar ik vrees een beetje voor de kwaliteit van de tomaten daar.

    Voorlopig voor mij geen tomaten meer. Misschien dat ik alsnog eens een tikkend kieken adopteer of een kookwekker “ei”. Hangt er een beetje vanaf wat ik het eerst tegenkom.