Archive for November, 2007

  • Kennis snuiven

    Ik heb een bijzondere week voor de boeg: ik ga 5 dagen netwerken en kennis inhaleren.

    We beginnen morgenavond met het 4e Nederlandse Edublogdinner in Utrecht (met Stephen Downes – de Scoble van het onderwijs), dan gaan we verder met de Surf Onderwijsdagen, op donderdag is er het NVB Jaarcongres (mijn vriendin is er gevraagd als moderator om een paar Nederlanders in bedwang te houden, en ik ga mee om achter de coulissen haar sacoche bij te houden) en op vrijdag ben ik in Leuven naar de VOV-beurs.

    Waarschijnlijk ga ik vooral live bloggen op Edublogs.be. Tegen het einde van de week zou ik dus een pak slimmer moeten zijn. Als dat geen vooruitzicht is.

  • De Paarse Zetel

    Deze middag in “De Paarse Zetel” (aankondiging op Gentblogt ): Connie Palmen.

    Connie Palmen

    Ik heb een beetje last minute alsnog beslist om te gaan. Dat was net te laat om mijn voice recorder op te laden (goeie ouwe iRiver), maar geen probleem om mijn fototoestel mee te nemen.

    Het scheelde geen haar of ik was niet meer binnen geraakt. Er stond behoorlijk wat volk in de gang, maar die mochten niet binnen, ook niet na aandringen van la Palmen.

    Ik ben dan maar vooraan op de grond gaan zitten, ideaal om ongezien een paar foto’s te nemen en te twitteren.

    Haar laatste boek ligt al 5 maanden ongelezen op mijn salontafel (is zelfs meegeweest naar Canada). Ik ga het zeker lezen.

    * lieg modus aan * Morgen. Ja, morgen. * lieg modus uit *

    Read more

  • Vlieg in mijn oor

    Ik zit tussen mijn moeder en mijn grootmoeder. Moeder praat redelijk luid en grootmoeder zegt regelmatig “Wat? Ik hoor niet goed meer ze.”

    De laatste maanden moet ik ook steeds meer “wat?” zeggen. Vooral in de klas. Er zoemen daar (veel) computers, maar toch heb ik het idee dat het aan mij ligt. “Ik denk dat ik minder goed begin te horen” zeg ik. Moeder en grootmoeder knikken begrijpend. Drie generaties, zoveel verschillen en toch zo gelijk. Het is soms zelfs een beetje akelig.

    Mijn grootvader heeft tot dan alleen maar geluisterd, maar mengt zich nu ook in het gesprek. “De laatste keer dat ik last had van gehoorproblemen”, zegt hij, “heb ik mijn oren laten uitspuiten”. “En weet je wat erin zat?”
    * het Smetty-lezerspubliek zegt nu “Ieoooeewww” *
    “Een beetje wat van een oorstaafje!”

    Oorstaafjes zijn slecht. Dat lees je overal. Grootvader heeft het nogmaals bewezen. Maar het verhaal gaat verder. “Mijn problemen waren toen nog niet opgelost”, vervolgt hij. “En weet je wat ze er toen uitgehaald hebben?”
    “Een dode vlieg!”

    Een vlieg. Het kan niet altijd een banaan zijn.

  • GPS in de mist

    Ik heb al een tijdje een GPS (zoals u weet Moniek genaamd omwille van het Nederlands-Duits accent).

    Vrijdag reed ik met de auto in een dikke mist. Het type mist waarin ik normaal niet zou vertrekken. Maar als je in Maastricht staat en het hotel ligt nog verderop in Limburg, dat is het van hup-vooruit met de geit (Jaap zou het niet graag horen dat ik hem geit noem denk ik).

    Op dat moment was ik ontzettend blij met mijn GPS. Door het toestel had ik tenminste een beetje een idee hoe de weg zou draaien. Ik had het nog nooit eerder in zulke omstandigheden gebruikt, maar ik denk echt dat de GPS toen het verschil gemaakt heeft tussen er tegen 30 km/uur geraken en er pas uren later of zelfs helemaal niet geraken.

    Bon. Genoeg gestoef over Moniek. Niet eens 12 uur later ging ze dik de mist in. In een beetje andere omstandigheden weliswaar. Ik moest om 12u15 aan de mergelgrot zijn. Moniek laat ons in het midden van de stad, maar wel in de juiste straat, stoppen waarop we de wagen parkeren. We hebben eigenlijk tijd zat en zoeken rustig de grot. Uiteindelijk moesten we toch een paar kilometer verderop zijn en hebben we de bestemming niet op tijd bereikt (maar gelukkig wel de reservatie kunnen verzetten).

    Het was een goeie les. Vanaf nu zal ik altijd dubbel checken.

    Zeg ik nu. Technologie maakt lui. Of zoiets…

  • Mergelgrot

    Het verlengde weekend en een nog op te souperen verjaardagsbon bracht ons afgelopen weekend naar Nederlands Limburg. Naast winkelen in Maastricht, wou ik ook graag eens grotbiken in de Sibbergroeve van Valkenburg. Hoewel iedereen het een mergelgrot noemt, lees ik op wikipedia dat het eigenlijk een mijn in krijtgesteente is.

    Mergelgrot

    Grotbiken dan. De organisatie voorziet in een speciale fiets en een helm. Samen met een gids fiets je gedurende een dik uur door de gangen van de mergelgrot. Naast andere groepen fietsers, rijden er ook quads en mijnwerkers met hun auto in de grot. Ik was wat bang dat het fietsen zelf te gezapig zou zijn, maar de gids hield er een aardig tempo op na. Conclusie: alleen al de omgeving (20 tot 40 meter onder de grond en helemaal donker) maakt het grotbiken tot een bijzondere ervaring.

    Read more