Archive for February, 2007

  • Sticky Smetty Story

    Ik was dit weekend nog aan het uitleggen wat een “blogstokje” is. Het moet in de lucht gehangen hebben, want op dat moment kreeg ik er één toegegooid door Els.

    Dit keer is het een stokje gelanceerd door Henk. Ik krijg 2 zinnen waarbij ik eens het verhaal moet volgen en de andere keer het verhaal negeren.

    Volgen:

    Petra trekt de deur van het herenhuis dicht. De wind woelt wild door haar blonde haren, in de verte grommen de onweerswolken. Ze neemt een paraplu mee zodat haar gouden lokken, door de kapper zorgvuldig droog geblazen, hun nieuwe vorm bewaren. Vijf minuten later staat ze in de gietende regen te vechten met haar paraplu tegen de steeds woester blazende wind. De tramhalte is het laatste wat ze ziet, voor ze haar ogen definitief sluit.

    Negeren:

    Petra trekt de deur van het herenhuis dicht. De wind woelt wild door haar blonde haren, in de verte grommen de onweerswolken. Ze heeft, geheel tegen haar zin, een afspraak met Sint-Pieter. “Waarom huil je mijn kind” vraagt een oudere dame. Verschrikt opent Petra haar ogen en springt uit de tram. De dame zwaait haar nog na met de achtergebleven paraplu en ziet nog net hoe een man met een lange grijze baard haar hand vastneemt.

  • Auto invoeren

    Ik heb een auto. Omdat er tot op heden een Nederlandse nummerplaat op zijn billen plakt, noem ik hem Jaap.

    Jaap gaat (moet eigenlijk) een Vlaamse auto worden. Daarom ging ik vandaag naar het douanekantoor (Port Arthurlaan) in Gent met mijn aankoopbewijs en het buitenlands inschrijvingsbewijs. In de voormiddag had ik het kantoor al gevraagd of ze mij konden helpen aan een roos inschrijvingsformulier. Dat papier kreeg ik van hen aan het loket. “Vul zoveel in als je kan” zei de lieve dame (in een blauw douane-uniformke). “Het zal niet veel zijn” waarschuwde ik, “want vorige week heb ik zelfs een half uur moeten zoeken voor ik de motorkap openkreeg”. Na het betalen van 10 cent voor een stickertje (waarschijnlijk durfde ze het niet meer vignet 705 noemen) was “het invoeren” voorbij. Waren alle ambtenaren maar zo vriendelijk en hulpvaardig…

    Ik was helemaal in een hoera-stemming en besloot direct door te rijden naar de autokeuring. Na een uur aanschuiven vroeg iemand mijn papieren. “U kan hier helemaal niet terecht”, zei de meneer, “voor een tweedehandskeuring (of keuring voor verkoop) moet u naar een ander station”. Aangezien Jaap nog niet ingeschreven is in Belgie, valt dat blijkbaar onder de ‘keuring voor verkoop’.

    Read more