Commentbewoners
Ik moest even glimlachen toen ik dit op de blog van Tessa Vermeiren las:
Neen, ik was niet “alweer” op reis. Ik heb me wel even bezonnen of ik met deze blog zou doorgaan. Nogal gedegouteerd was ik door de anonieme scheldpartijen over en weer die op deze plek plaatsvonden een paar weken geleden.
Ik kan best tegen een stootje, maar ik heb het het moeilijk met mensen die verscholen achter “no name” persoonlijke aanvallen lanceren van een bijzonder laag gehalte.
Dus : wie mij wil uitschelden, hou u vooral niet in, maar wel graag posten of ondertekenen met naam en toenaam. Aan de fans : Marlon, Iris en co : niet overdrijven, jongens en meisjes. Ik ben heel content met mijn pagina 3 in Weekend Knack.
Een blog met comments zie ik als een gesprek of een conversatie, een blog zonder comments eerder als een monoloog (zonder verder communicatie theoretisch hierop in te willen gaan). Comments maken een blog rijker. Als er vanaf morgen geen comments meer op mijn blog geplaatst zouden worden, dan zou ik mij wel ongerust maken. Misschien zou dat zelfs het begin van het einde zijn.