Archive for April 19th, 2006

  • Een fantasie te ver

    Een verzinsel over Cindy Kate (CK):

    Vriend Corto had Cindy Kate mee naar de opera gevraagd. De collega’s van CK keken verbaasd bij deze avondvullende bezigheid. “Ik ben gewoon stoelvulling” had ze eruit gegooid. Dat was eigenlijk maar een halve waarheid. CK had vanaf haar 16e een abonnement in de Muntschouwburg in Brussel, eerst met een klasgenoot, later met een vriendin, nog later met een vriend en uiteindelijk alleen. Het abonnement werd pas stop gezet toen CK vaststelde dat ze eigenlijk niet meer naar de muziek luisterde maar zelf verhalen begon te verzinnen tijdens de voorstelling. Zonde van het geld natuurlijk. Na al die jaren zou er ook maar één stuk blijven nazinderen: Carmen.

    CK was vandaag geboeid tijdens de voorstelling. De aanwezigheid van ondertitels hebben het voordeel dat je minder snel gaat wegdromen in eigen fantasieën. Dat was vroeger wel anders geweest. Alleen bij een heftig stuk muziek dacht CK: “met deze muziek in mijn oren wil ik wel eens op een diepte van 40 meter een wrak beduiken”. CK en het lief ,ook “de kater van Oranje” genaamd, hadden de slechte gewoonte om in elk schip een mooi wrak te zien. Tot grote verbazing van CK begon dat lief zelfs burchten en kastelen voor het gemak ook “wrakken” te noemen.

    Cindy Kate keerde terug naar het verhaal waar het hoofdpersonage bijna onthoofd zou worden. De arme duts zong voor haar leven toen het applaus begon en lichten in de zaal aangingen. CK keek verbaasd want zij had nog een zang duel verwacht tussen de veroordeelde en de eiser van de straf.

    Dus toch een fantasie te ver.