Over borsten en solden.
Gisteren, Veldstraat, 9u30. Het waren solden (voor de Nederlanders: in België starten alle winkels verplicht op dezelfde dag met de winter koopjes), en ik was er bij. Vanop de eerste rij nog wel.
“Wat ga je kopen?” vroeg de viking. Foute vraag. Helaas, vooraf plannen werkt niet tijdens de solden. De eerste vraag die je je stelt in de winkel klinkt als: “wat is er beschikbaar in mijn maat en volgens mijn smaak”. Na die inventaris volgt de overweging of je dat nodig hebt en dan pas speelt de prijs zijn rol. Alleen op die manier kan er een grote buit mee naar huis gesleept worden.
De weg naar de buit is helaas lang en slopend: lange wachtrijen aan de hokjes, met drie voor dezelfde spiegel gaan staan (echt, komt er zo een kip voor je staan terwijl jij duidelijk aan het passen bent) en tientallen wachtenden voor je met amper 2 kassa’s open. Enig doorzettingsvermogen komt dan goed van pas.
Met de koopjes blijven ook alleen de restjes over: vooral confectie maat 34 tot 38 en in de schoenen beschik je beter over een maatje 36-37 ofwel heb je beter surfplank-tenen (42+). Waarom kopen ze niet meer grotere maten, denk ik vaak, als je toch elk jaar alleen met de de kleine maten blijft zitten? Shoppen vanaf maatje 46 moet trouwens een ramp zijn (daarom staat de gemiddelde weegschaal-alarm-functie op maat 44) want alles daarboven zijn al grote maten en dus andere winkels. Ten onrechte volgens mij, want de gemiddelde vrouw is helemaal geen plank en beschikt ook niet over mini-tenen.
Soms vraag ik mij echt af of bepaalde fabrikanten wel kledij maken met een vrouw in gedachten. Dan pas je de grootste maat en dan krijg ik er niet eens mijn schouders in (en neen, dan heb ik het niet eens over de borstomtrek). En als het dan wel past aan de schouders, dan vraag ik me soms af waar ik de borsten mag laten. Opvouwen of zo? Of zijn borsten al een paar seizoenen out? Ik hoorde vandaag iemand van mijn leeftijd (rond de 30) een gelijkaardig verhaal vertellen. Zij had bij Mexx van een verkoopster volgende opmerking gekregen: u bent onze doelgroep niet meer, wij maken alleen kledij voor jonge meisjes. Ahwel, zet dan geen “XL” als maat, maar wel “16 jaar” op het etiquette vanaf nu. Dat snappen beide doelgroepen beter.
Deze middag ook de lokroep voor solden in Antwerpen centrum niet kunnen weerstaan. Een beetje vanalles gekocht tot nu toe, waaronder ook een nieuwe, en niet te dure jas. Kan ik weer naar een Trouble met jas gaan. :-p