Kerst-enissen
Vandaag de stad in geweest. Het was ongelooflijk druk in het centrum. Niet verwonderlijk, iedereen is pad om te kerstshoppen.
Blikvangers zijn de ijspiste en “de kerstmarkt”. In Gent wordt dat laatste als volgt omschreven: “Een vijftigtal verkoopsstalletjes zal op het Sint-Baafsplein en naast de Lakenhalle een heus kerstdorpje vormen, waar allerhande geschenkideetjes, ambachtelijk vervaardigd decoratiemateriaal, hapjes en drankjes te koop worden aangeboden. Om de kwaliteit van de aangeboden producten te waarborgen, werden de deelnemers zorgvuldig geselecteerd op originaliteit, authenticiteit en kwaliteit. Er zijn dit jaar acht nieuwkomers. Ook de stad Trondheim kreeg een stalletje toegewezen. De Noren zullen er textiel en keramiek te koop aanbieden.”
“Ambachtelijke” voorwerpen en kerstmarkt gaan hand in hand. Meestal horen daar ook “Franse specialiteiten uit de Alpen”bij (lees 45 soorten salami). Zelf heb ik eerder de neiging om over prullen en brol te spreken. Bij drankjes en hapjes denk ik spontaan aan warme wijn (ook nog vin chaud of gluchwein genoemd), warme wafels en jenevers. Vooral het percentage alcohol heeft de laatste jaren niet bijgedragen aan het positieve imago van de kerstmarkten. Het enige verkoopsstalletje waar ik onmiddellijk sympathie voor voelde was dat van chocoladebar Quetzal.
Ik was niet naar het centrum gekomen om te schaatsen of om de warme wijn te degusteren (Haleluja, ik zie net dat ze Delirium Christmas, N’Ice Chouffe en Smisje Kerst van het vat hebben bij het waterhuis aan de bierkant). Wel omdat er volgende week donderdag een kerstfeest bij These Days is gepland, en iemand een uitwisseling project van €5 cadeautjes heeft bedacht. Ik ben altijd tegen dat soort van originele feestjes bezigheden geweest. Je denkt uren na over wat je eventueel zou kunnen kopen voor €5, dat past bij de persoon die jou werd toegewezen, en waarmee je niet afgaat als een gieter. Gelukkig vond ik vanochtend inspiratie tijdens het lezen van… de Knack (ik kan moeilijk verklappen wat het is, want er lezen af en toe collega’s mee). Dank u Roularta.
Bij Kerstmis hoort een kerstboom, maar dat laten Viking en ik aan ons voorbij gaan. Niet dat ik daar iets tegen heb, maar het hoort gevoelsmatig niet bij dit appartement. Het past niet bij onze inrichting (eerder Spartaans of minimalistisch te noemen). Ik was aan het denken vandaag wat ik nog miste in mijn ideale decor. De realiteit klinkt als een deftige keukentafel of een home cinema. Maar bovenaan mijn lijst staat eigenlijk iets anders: een kat (dit is geen oproep want ik mag er contractueel geen houden). Bij deze begin ik spontaan te denken aan de tijd toen ons moeder mij toeriep dat MIJN kat WEER in de kerstboom had gezeten (ik had het nochtans niet ik hun oor gefluisterd en voelde mij dan ook niet verantwoordelijk voor het gedrag van de 4-poter).
In Zweden heb ik wel kerstversiering gezien voor de ramen die erg leuk is (grote verlichte sterren, een beetje kitch zelfs om eerlijk te zijn). Misschien moet Viking wat van die decoratie importeren. In mijn collectie kaarsen heb ik wel een kaarsenhouder die past bij deze periode van het jaar. Mijn nieuwste aanwinst heet Rudolph (gekocht in Stockholm). Voor hem heb ik daarnet in de Hema 30 witte kaarsen gekocht. Rudolph mag de komende maanden gezelligheid brengen samen met mijn 2 andere favoriete kaarsen houders: de cactus en het lampje.
De Kerst brengt warmte en gezelligheid. En toch… Als ik kon toveren, zou de winter op 2 januari al overgaan in de lente. Laten we zeggen dat ik het concept “4 seizoenen” graag wat anders zou invullen.