Archive for November, 2005

  • Over mobiliteit en service: het vliegtuig

    De luchthaven
    Ik snap het niet helemaal, maar elke keer als ik in Zaventem door de controle moet, begin ik te bliepen. Als ik hetzelfde aantrek (jeans + schoenen) op een andere luchthaven, wel dan bliept dat nooit.

    Het gevolg is ook elke keer anders. Ik heb al in mijn onderbroek gestaan in zo een kotje, minder erg was mijn schoenen apart onder de scanner zien verdwijnen en dit keer was er een tast-madam die grondig haar werk deed. Toch kan ik mij inbeelden dat menig vrouw door de controle kan geraken met verboden materiaal. Waar of hoe bedenkt u zelf maar.

    De portable moet sinds kort ook apart onder de scanner. Ik heb nu al drie bakken nodig: één voor de portable, één voor de rugzak en één voor de rest (jas, sleutels etc.). De volgende stap is dat wij zelf ook onder de scanner moeten. Wedden?

    De luchtvaartmaatschappij
    Ik heb ondertussen een Eurobonus kaart (frequent flyer) bij SAS. Op mijn kaart staan 1400 punten, en mijn eerste upgrade is voorzien bij 20.000 punten. De kans is erg klein dat ik daaraan geraak. Ik moet maar 40 keer meer naar Stockholm en terug vliegen daarvoor. Slik. Nu ja, bij overboekingen maakt een frequent flyer altijd als eerste kans op een upgrade naar business. En je kan het ook gebruiken als elektronische check-in. Het heeft in elk geval meer nut dan al mijn andere klantenkaarten en nutteloze kortingsbonnen die ik verzamel (met uitzondering van de Bonuskaart bij Albert Heijn misschien).

    Sinds kort heeft SAS iets veranderd. Bij het uitstappen bedankt de piloot zelf iedereen om met SAS te vliegen. Van mij mag die meneer/mevrouw gerust blijven zitten in de cockpit, maar het is wel duidelijk een stap naar een persoonlijke aanpak. De piloot bij mijn laatste heen vlucht maakte er zelfs een hele show van. Het begon met “… this is your captain speaking en blabla”. En toen zei hij plots: “als u twijfelt of u naar een bandje luistert, dan moet u vooraan in het vliegtuig kijken, ik sta in het midden van de gang te speechen”. Hij had het over de minimumtijd die we nodig hadden (1u 50min), maar verzekerde dat het nooit langer dan 2u 50min zou duren. Want dan was de brandstof op. Hij ging nog tijdje door en sloot af met een applaus van het gehele vliegtuig. Mooi was dat. Iemand die lol heeft in zijn vak.

    Ik heb niet naar Lost (DVD van seizoen 1 is uit tegen erg betaalbare prijzen) gekeken op mijn iRiver. Geen slecht idee, want bij mijn laatste vlucht was het weer rammel-rammel. Het rammelt altijd ernstig als ik terug naar huis vlieg. Alsof de luchtgoden het nodig vinden om mij met een schok weer in de realiteit te zetten.

  • Over mobiliteit en service: de auto

    De auto
    Vorige week wou ik met de auto vertrekken, maar zodra ik de motor aanzette begon die zowaar te rammelen. Het werd vrij snel duidelijk dat ik hiermee niet mocht rijden. Mijn enige optie was voor dinsdag (een officiële feestdag) een garage vinden, maar helaas maakten vorige maandag ook alle garagisten de brug. De dichtstbijzijnde Peugeot garage stelde na afspraak voor om de auto vandaag te komen takelen.

    Bij het buitenrijden vanochtend rammelde de wagen helemaal niet meer en ik besloot hem zelf aan de garage af te zetten. Meneer de garagist nam een lamp en zette de motor aan. “Niks madam, ik kan niks horen, en als ik niks hoor kan ik niks doen en ik heb vandaag ook geen tijd meer”. “Morgen dan?” probeerde ik. “Neen morgen ook niet en donderdag ook niet”. “Wanneer dan wel?” was nog de enige optie. En daar kreeg ik dus geen antwoord op. Volgens zijn diagnose is de “compresseur van de airco” kapot en daar kan je zonder problemen met rijden als je de airco niet opzet. Maar de auto maken was geen optie. “Ik heb vandaag een klant” zei hij. Wel meneer de garagist uit de Brusselsesteenweg in Gentbrugge, misschien moet je voor het raam is de voorwaarden hangen waaraan een klant moet voldoen. Dat zou mij alvast veel tijd gespaard hebben. En als ik ooit een folder van uw garage in mijn bus zou vinden, breng ik hem persoonlijk terug. Klantvriendelijkheid = 0.

    De huurauto
    Vorig weekend hebben we een huurauto van Hertz gehuurd. We hadden een Volvo S40 besteld, maar kregen een Volvo S60 (full option). Een mooie upgrade met als resultaat een gelukkige Viking achter het stuur en ik die helemaal overtuigd ben geraakt van de “verwarmde zetel” optie (zalig voor de spieren). Ik zou het zo in onze Peugeot installeren als het een kleine meerkost was.

    De service zit hem soms in kleine dingen: een cd in de cd-speler die bij het starten van de wagen jou welkom heet. Simpel, maar heel effectief. Als tevreden klanten keerden we na de huurperiode (met de metro) naar huis terug. Alleen jammer van dat verkeersbord (parkeren) dat we genegeerd hebben. Het was maar 50 boete. Dom. Dom.

  • Välkommen

    Gripsholms Slott ligger i den lilla staden Mariefred i Södermanland vid stranden av Mälaren. Slottet har fått sitt namn efter en av den svenska medeltidens stora personligheter, Bo Jonsson Grip, som under senare hälften av 1300-talet uppförde den första borgen. Slottet skänktes under sen medeltid till ett kartusianerkloster som grundats i Pacis Mariae – Mariefred.

    Vid reformationen drogs klostret in till staten och 1537 började Slottet uppföras med Henrik von Köllen som byggmästare. Slottet byggdes på Gustav Vasas initiativ och utgjorde en del av ett nytt nationellt försvarssystem.

    Trosa kommun är en ung kommun med gamla anor. Trakten runt Trosa har varit befolkad sedan mycket lång tid tillbaka. Spåren finns kvar än idag. Landsbygden runt Vagnhärad och Västerljung är rik på fornminnen – runstenar, gravrösen och fornborgar vittnar om ett kustlandskap befolkat av jordbrukare och fiskare. Vid Tuna by i Västerljungs socken hittades på 1700-talet Sveriges största guldskatt. Den finns nu bevarad på Historiska museet i Stockholm.

    Snapshot from Smetty’s diary: took a few pictures in Mariefred en Trosa. Funniest story of the week: arrive on a saturday which happen to be a holiday, in a city where you wanted to go shopping, 45 minutes before the shops close. Shops are closed on sunday too. Swedes can start laugh out loud. Mwahahaha.

  • Uppsala

    Hälsningar från Uppsala.

    MSN display picture name of this week: Smetty Holgersson.

  • Cave Painters were bloggers

    I just started to read “Blog! How the Newest Media Revolution is Changing Politics, Business and Culture” by David Kline and Dan Burstein. Check David’s blog for more information about this book. Some chapters are even available for download.

    Dan Burnstein wrote the introduction and starts this book with an interesting thought: cave painters were some sort of bloggers. If you want to taste a very nice website on cave painting first, you should check my favorite: The cave of Chauvet-Pont-d’arc.

    “I discovered that in a number of places, the period of decoration of the cave walls went on for several generations, or even, in some cases, for several hundred or thousands of years. The paintings were often first inspired by the physical forms in the caves and were a kind of commentary on those forms. Then later painters and storytellers made subsequent commentaries about what they saw on the walls and what they had experienced in their lives. Having no written alphabetic language, they used the mysterious visual languages of the figurative and abstract, multicolored paintings and carved engravings, to describe their ideas and beliefs about the hunt, the spirit of bison, mammoths, deer, and various other animals, shamanism, the sacred feminine, initiation rites, sickness, mortality, the afterlife, the earth”

    “.much of this art emerged as part and parcel of a long and highly compelling conversation: One member of the tribe initiating another, one generation speaking to the next, one group of humans inspired by and reacting to the ideas of those who came before. The conversation continues and is stored and archived for future access. The group memorializes and institutionalizes knowledge and learns as a result.” (quotes from the introduction).

    I think this is a really nice way of thinking about blogging. Our ancestors definitely felt the need tot start conversations. A few 1000 years later we rediscover the importance of conversations and reinvent it in a modern way through social software (here in the form of blogging).This means blogging won’t go away. Only HOW we have this conversations, might change and evolve.

    I’m quite sure blogging fits me better then painting. I would have received lots of comments on my paintings if I had been a cave painter. How would my ancestors have commented with our current “?” or “huh?” or “what the F**K?”. Maybe they would have just erased my paintings. Happy to be a contemporary blogger.