Archive for November 9th, 2005

  • Over mobiliteit en service: het vliegtuig

    De luchthaven
    Ik snap het niet helemaal, maar elke keer als ik in Zaventem door de controle moet, begin ik te bliepen. Als ik hetzelfde aantrek (jeans + schoenen) op een andere luchthaven, wel dan bliept dat nooit.

    Het gevolg is ook elke keer anders. Ik heb al in mijn onderbroek gestaan in zo een kotje, minder erg was mijn schoenen apart onder de scanner zien verdwijnen en dit keer was er een tast-madam die grondig haar werk deed. Toch kan ik mij inbeelden dat menig vrouw door de controle kan geraken met verboden materiaal. Waar of hoe bedenkt u zelf maar.

    De portable moet sinds kort ook apart onder de scanner. Ik heb nu al drie bakken nodig: één voor de portable, één voor de rugzak en één voor de rest (jas, sleutels etc.). De volgende stap is dat wij zelf ook onder de scanner moeten. Wedden?

    De luchtvaartmaatschappij
    Ik heb ondertussen een Eurobonus kaart (frequent flyer) bij SAS. Op mijn kaart staan 1400 punten, en mijn eerste upgrade is voorzien bij 20.000 punten. De kans is erg klein dat ik daaraan geraak. Ik moet maar 40 keer meer naar Stockholm en terug vliegen daarvoor. Slik. Nu ja, bij overboekingen maakt een frequent flyer altijd als eerste kans op een upgrade naar business. En je kan het ook gebruiken als elektronische check-in. Het heeft in elk geval meer nut dan al mijn andere klantenkaarten en nutteloze kortingsbonnen die ik verzamel (met uitzondering van de Bonuskaart bij Albert Heijn misschien).

    Sinds kort heeft SAS iets veranderd. Bij het uitstappen bedankt de piloot zelf iedereen om met SAS te vliegen. Van mij mag die meneer/mevrouw gerust blijven zitten in de cockpit, maar het is wel duidelijk een stap naar een persoonlijke aanpak. De piloot bij mijn laatste heen vlucht maakte er zelfs een hele show van. Het begon met “… this is your captain speaking en blabla”. En toen zei hij plots: “als u twijfelt of u naar een bandje luistert, dan moet u vooraan in het vliegtuig kijken, ik sta in het midden van de gang te speechen”. Hij had het over de minimumtijd die we nodig hadden (1u 50min), maar verzekerde dat het nooit langer dan 2u 50min zou duren. Want dan was de brandstof op. Hij ging nog tijdje door en sloot af met een applaus van het gehele vliegtuig. Mooi was dat. Iemand die lol heeft in zijn vak.

    Ik heb niet naar Lost (DVD van seizoen 1 is uit tegen erg betaalbare prijzen) gekeken op mijn iRiver. Geen slecht idee, want bij mijn laatste vlucht was het weer rammel-rammel. Het rammelt altijd ernstig als ik terug naar huis vlieg. Alsof de luchtgoden het nodig vinden om mij met een schok weer in de realiteit te zetten.