Staakt u ook mevrouw?

De vraag van vandaag in de wandelgangen was ongetwijfeld: “staakt u morgen ook mevrouw?”. Op dit moment (donderdag laat) zitten in mijn mailbox ook al 8 mailtjes van studenten die morgen niet aanwezig kunnen zijn (treinstaking, busstaking…).

Eerst over die “mevrouw”. Ik begin de eerste les van het academiejaar altijd met mezelf voor te stellen. “Mijn naam is Cindy D* S*, en ik ben uw lector mediakunde. Je mag zelf kiezen hoe je mij aanspreekt. Ik noem mijzelf nooit “madame”, dus jullie hoeven mij ook niet op die manier aan te spreken.”

In de mailbox vind ik 5 X “mevrouw”, 1 X “geachte”, 1 X “beste” en 1 X “Cindy”. Conclusie: ik ben dus toch “madame” (en ik heb erg beleefde studenten).

Soit. Het ging over de staking. Waarvoor staken we in het onderwijs (ik doe even een copy-paste uit een vakbondsmail):

1. Voor alle personeelsleden eisen wij welvaartsvaste pensioenen en uitkeringen en voldoende financiële middelen voor de sociale zekerheid
2. Brugpensioen voor oudere werknemers = jobs voor jongeren
3. Tegen besparingen in het onderwijs

Ik ben vakbondslid. Bij het ACOD op precies te zijn. Bij die vakbond ben ik al een paar jaar (eerst bij de bedienden vakbond ABVV). Op een bepaalde dag zat ik midden in een collectief ontslag in een bedrijf waar niet eens verkiezingen waren georganiseerd in het verleden. De vakbond werd erbij gehaald en er kwamen verkiezingen zonder echte kandidaten. Een beetje tot mijn eigen verbazing werd ik even later verkozen tot vakbondsafgevaardige en verantwoordelijk voor de begeleiding van een collectief ontslag. Een leerrijke, arbeidsintensieve periode, en verhoudingsgewijs weinig appreciatie. Alleen maar om u te zeggen dat ik zelf al veel vakbondswerk achter de rug heb en dus niet uit mijn nek klets.