Slopen of slopend?
Twee weken geleden heb ik een eerste postje gedaan over de examens. Ik was toen vooral bezorgd over mijn keuze voor de USB-stick boven de diskettes. Ik ga verder, 2 weken later.
Ondertussen heb ik al een paar dagen mijn USB-stick kunnen testen. Ik heb, na lang zoeken en vooral twijfelen (ga ik voor de pure stick of wil ik een gadget?), een exemplaar gekocht van 512MB voor €39. Het examenproces zelf is denk ik niet anders door voor een andere drager te kiezen. Uiteindelijk moet het examen ergens opgeslagen worden. Het viel mij op dat deze basishandeling bij veel studenten niet vlot verliep en ik geloof niet dat de drager daar veel verschil maakt. Aangezien dat dus geen punt is ben ik blij dat mijn keuze: kostenbesparend is voor de student (€39 kost het mij, ipv 200 studenten elk minstens 1 diskette aan €0,75), er voor zorgt dat er maar één drager in omloop is ipv 200 (geen 200 verschillende aankopen nodig en ook geen vergetelheden want die verantwoordelijkheid ligt bij mij) en de USB stick naar mijn mening de diskette overbodig maakt.
De grootste uitdaging bij mijn examens dit jaar ligt eerder in de coördinatie van alle aan de gang zijnde processen. Er komen elk uur 5 nieuwe studenten binnen, die moeten uitleg en examenvragen krijgen, die hebben doorlopend zelf vragen, als ze klaar zijn overlopen we (per student) het examen, na afloop moet het examen opgeslagen worden, gedurende het examen moet je hen constant controleren (gegarandeerd dat er om het uur iemand zijn naam niet invult op het beoordelingsblad), mag je zelf niets cruciaal vergeten (onmiddellijk het resultaat van het mondeling examen noteren buiten het zicht van de student), rumoer op de gang in de gaten houden, interactie tussen studenten in het oog houden etc.
Vandaag heb ik totaal onverwacht een examen marathon gehouden. Ik ben begonnen om 8u15 en gestopt om 19u45. Om 15u heb ik 10 minuten pauze genomen om een boterham te eten en een sanitaire stop te maken. Het examen was opgesteld door een ervaren collega, dus dat is alvast geen punt. Misschien geef ik zelf te veel uitleg… moet ik het korter houden en minder uitleggen wat er fout is… Ook dat is ervaring opdoen. Ik moet nog mijn eigen verhouding vinden tussen hoeveelheid examenstof en het examineren zelf.
Het moeilijkste vandaag (en nieuw voor mij) waren de traantjes. Die tranen kwamen er voor ik langs kwam voor het mondeling gedeelte, maar ook gewoon tijdens het overlopen zelf. Vreemd genoeg was het bij sommigen niet eens omdat het slecht ging/was… Het waren gewoon de emoties.
En daar zit je dan hé. Geconcentreerd, vermoeid, hongerig, al een uur uitkijkend naar een sanitaire stop en met een schreiende student naast je. En als je “zacht” reageert, dan schreeuwen ze nog harder. Tja… (Smetty loopt nu weg en gaat zoeken naar een boek waarin een hoofdstuk “omgaan met schreiende studenten” staat).
