Archive for April, 2005

  • 29-04-2005

    Podcast 3: Regie Mortis II

    Regie Mortis is een politieroman van Katrien Ryserhove. U hoort een unieke mix van gesprekken over haar boek en interessante plaatsen in Gent. In deel twee verkennen we de verborgen volkstuintjes aan het Sint-Pieters Station.

    Podcast nummer 3 staat online. De eerste was met Luc De Vos, nummer 2 en 3 heb ik opgenomen met Katrien Ryserhove en zijn een mix van locaties in Gent met verhalenlijnen uit haar boek.

    Regie Mortis is een politieroman van Katrien Ryserhove. U hoort een unieke mix van gesprekken over haar boek en interessante plaatsen in Gent. In deel 1 verkennen we van de kelder tot de zolder de Backstage.

    Het opnemen van een podcast is ongelooflijk plezant om te doen. Waar ik ondertussen wel tegenop kijk is het monteren ervan. Bij de eerste opname heb ik mijn microfoon aan die van de organisatie geplakt en gewoon een uurtje opgenomen. Het monteren bleef zo relatief eenvoudig omdat het uit grote stukken bestond. Nummer 2 en 3 zijn een samenvoeging van veel meer fragmenten. Ik denk dat ik in totaal een 30 à 40 uur bezig geweest ben om de twee laatste podcasts te maken. En dan heeft de Viking nog wat geholpen om mijn eindmontage te verfijnen.

    Het meer ik er maak, hoe sneller alles zal gaan. Maar ik weet nu al zeker dat er niet elke week een podcast gaat komen. Het zou ook kunnen helpen als ik langere fragmenten kon gebruiken. Presentaties, debatten of concerten zijn daar dus beter geschikt voor.

    Voor podcast 3 heb ik Adobe Audition 1.5 getest. Het moet gezegd: dat is de ideale software. Waar ik met Audacity hopeloos vast liep (te grote tijdelijke bestanden die de computer lieten vastlopen), verliep alles vlot met dit product van Adobe. Het enige nadeel is het kostenplaatje bij Adobe Audition: 299$. Ik heb een 30-dagen test versie en zal dus tot een aankoop moeten overgaan als ik het verder wil blijven gebruiken.

    Ik ben blij dat ik aan het podcasten geslagen ben, maar ik ga wel erg kritisch zijn over de volgende podcasts die ik ga doen. Ik ga serieus nadenken over wie, waar, wat, wanneer en hoe. Het sop moet de kool nog waard zijn.

    No Comments / Nederlands, Podcast /

  • 27-04-2005

    Snotolf: the sequel

    Er lagen zes maanden tussen mijn laatste duik van vorig jaar en mijn eerste duik van dit seizoen. Ondertussen zit ik midden in de cursus Divemaster, met als gevolg lessen theorie, zwembad lessen en daarnaast ook nog is duiken in buitenwater. Voorlopig staat er dus in mijn agenda vooral: duiken, duiken en duiken. En als ik iets vertel dezer dagen, dan gaat het ook vooral over duiken. Ah ja.

    Na mijn vorige post over Snotolven schreef VH dit in de comments: “Een snotolf? Veel over gehoord, nooit gezien, na tientallen (wat zeg ik, 100-en?) duiken in de Oosterschelde. Een legendarisch beest, net zoals de Manta’s in de Rode Zee, die altijd de ploeg voor of na mij passeerden.”

    Ik heb in mijn vorige post verwezen naar enkele websites met foto’s over de Snotolf. Maar ik begon te twijfen aan wat ik gezien had. Had ik nu echt een mytisch beest gezien? Het is nu ook niet zo evident om vissen te herkennen onder water. Tijdens een duik in Gran Canaria zwom er een Angelshark en men deed onder water het teken van “de haai”. Nu, bij haaien denk ik spontaan aan Jaws en ik dacht dat die vis daar wel een grote rog was. Pas boven water werd het mij duidelijk dat het toch een haai was geweest, die weliswaar familie was van de rog.

    Zondag zijn we terug gaan duiken op die plaats. Het moment dus om te checken of die Snotolf nu ook echt een Snotolf was. De Viking is hem voorbij gezwommen (hehe), maar ik heb hem nu echt van erg dichtbij gezien. Toegegeven, een manta, een haai of een walvis, klinken vast indrukwekkender. Maar aangezien dat niet in de Oosterschelde zit, en kreeften ook op uw bord kunnen liggen, moet ik indruk met het volgende mytische beest in de rij: de Snotolf.

    De foto’s van de Snotolf in kwestie zijn van Peter Rombaut.

    1 Comment / Diving /

  • 22-04-2005

    Les buiten de les

    Bij les geven denk je spontaan aan leerkrachten, kleuterleidsters, lectoren, professoren… Ik geef nu les aan het departement lerarenopleiding van de Hogeschool Gent en al mijn studenten willen graag van les geven hun beroep maken. Maar er is meer. Hoeveel mensen moeten we daar bijtellen die lesgeven in hun vrije tijd?

    De meesten doen dit kosteloos, uit engagement en vol goede wil. Zij hebben vaak geen opleiding gekregen in het “lesgeven”. Het is pas sinds onderwijzen mijn beroep is, dat ik ben gaan nadenken over al die lesgevers buiten het traditionele onderwijssysteem.

    Soms sta ik versteld bij het gebrek aan regelgeving. Afhankelijk van waar de lessen doorgaan, worden soms wel regels opgelegd, maar het is niet absoluut. Zo zou iedereen naar mijn gevoel die “sportles” geeft, een minimum aan kennis moeten opbouwen rond bewegen. Ik denk dan aan een combinatie van algemene kennis en sport specifieke kennis (een duiker verschilt van een voetballer). Maar ook eerste hulp zou een absolute noodzaak moeten zijn. Je kan geen zwembad huren zonder een redder in de buurt, maar er staat geen maat op het les geven in voetbal, basketbal, gevechtsporten etc.

    En dan is er nog het pedagogische aspect. Les geven houdt ook een bepaalde verantwoordelijkheid in en is een vorm van macht. Als de trainer uw kind niet laat mee voetballen, dan heb je als ouder daar weinig bij in te brengen. Zo iemand kan een wereld van verschil maken in het leven van een kind. Zelfs verantwoordelijk zijn voor het stopzetten van een bepaalde activiteit.

    Niet alleen kinderen sporten. Vorig jaar gaf ik zelf ei zo na mijn prille duikcarriëre op. Nog wat onwennig (pak, water, materiaal) diende ik een duikproef af te leggen. Ik was nog te druk met mezelf en alles regelen en deed daarbij een aantal foute handelingen. Na de 2e poging zei de duikassistent: “nog ene keer, en je bent gebuisd”. Ik zou die avond niet slagen voor de proef. De keren nadien zou het ook niet lukken. Totale demotivatie was het gevolg. Als nieuwbakken leerkracht besloot ik te analyseren wat er fout was gegaan.

    De instructeurs hadden één ding gemeen: ze kenden hun vak (duiken), maar omgaan met leerlingen hebben ze nergens geleerd (of te weinig). Dus werd er les gegeven binnen het kader dat ze wel kenden: de “wij stoere mannen wereld”.

    Ik ben nu zelf in opleiding als duik-assistent, nadat ik besloot om van duikschool en duikinstructeur te wisselen. Hoe triviaal het voorval ook mag zijn, het heeft mij doen nadenken over hoe je met leerlingen moet omgaan, met motiveren en met examineren. En niet alleen onder water, ook binnen mijn eigen onderwijs opdracht.

    Lesgeven is zo veel meer dan alleen inhoud overbrengen en vaardigheden aanleren. Daar zou iedereen zich van bewust moeten zijn. Of je nu wiskunde, bloemschikken of surfles geeft.

    Deze post werd oorspronkelijk geschreven en gepost op Edublogs.be.

    4 Comments / Diving /

  • 21-04-2005

    Rojo, een nieuwe online aggregator

    Ik had een literatuur feest gepland vanavond. Mijn achterstallige Knack’s lagen klaar in de zetel (de Humo’s zijn nadien aan de beurt), met de beste bedoelingen ze eindelijk door te lezen. Onderweg ben ik wat beginnen lezen in mijn aggregator, en hup ik was weer vertrokken. Ik ben hopeloos verloren voor de papieren wereld. (Voor wie niet thuis is in de terminologie RSS-Aggregator-OPML, verwijs ik naar een oudere post met uitleg)

    Soit. De wereld is aan de aggregators en RSS is koning. De nieuwste online aggregator is Rojo, een directe concurrent voor Bloglines. Wij snorden naar de login, en doorliepen een aantal screens waar ik niet vrolijk van werd. Je gaat doorheen een paar directories waar je interesse-velden kan aanduiden (de explore functie noemen ze dat). Zo leiden via computers – hardware 11 feeds van de 13 naar PC World’s Product Finder. Het is allemaal te VS-gericht en misschien interessant bij de eerste blog-stapjes op zoek naar interessante posts.
    Read more

    No Comments / Internet en Business /

  • 19-04-2005

    Podcast 2: Regie Mortis I

    Regie Mortis is een politieroman van Katrien Ryserhove. U hoort een unieke mix van gesprekken over haar boek en interessante plaatsen in Gent. In deel 1 verkennen we van de kelder tot de zolder de Backstage.

    Na veel Z’s (zweten, zwoegen, zagen…), is mijn 2e podcast eindelijk klaar geraakt. De montage verliep niet zo vlot. Audacity (open source editing en recording software) werkt met tijdelijke bestanden. Deze podcast bijvoorbeeld was maar liefst 500 MB groot op mijn portable. En dat vreet gewoon diskspace en geheugen. Uiteindelijk liep zelfs mijn portable vast en moest de montage elders (bij mijn-doe-het-alles-Viking) afgewerkt worden. Dus heb ik nu een nieuwe software ( testversie van Adobe Audition 1.5) geïnstalleerd, en ga ik daar podcast nr 3 met monteren.

    Podcast nummer 2 (en ook nummer 3) is opgenomen samen met Katrien Ryserhove naar aanleiding van haar politieroman Regie Mortis. In deze podcast bespreekt Katrien haar boek terwijl ze ons door café-theater Backstage gidst. Meer info én foto’s zijn terug te vinden in het artikel op Gent.blogt.

    Podcast nummer 3 ligt klaar om gemonteerd te worden. Zelfde principe als nummer 2, alleen een andere locatie. Voor podcast nummer 4 en nummer 5 liggen mijn centrale figuren ook al vast. Nummer 5 is voor Edublogs.be. Mijn gasten zijn toevallig allemaal schrijvers.

    Opdracht voor Smetty: blijf van die portable af en loop er met een grote boog om heen. Pak een boek, ga zitten, afblijven van die portable heb ik gezegd, en begin te lezen. Grrrmmbhhh.

    1 Comment / Nederlands, Podcast /
← Older Entries