Onder water
Vandaag ligt onder water ademen en bewegen, mits de nodige veiligheidsoverwegingen, in het bereik van bijna alle mensen. Ik heb er zelf nooit bij stil gestaan welke weg de mens heeft afgelegd om zo ver te komen. Vooral omdat onze huidige duikapparatuur pas na WOII in gebruik werd genomen. Ik was helemaal niet van plan om over de geschiedenis van het duiken een boek te gaan lezen. Tot ik in de bib een boek ontleende van BBC World journalist Tim Ecott (Onder water, avonturen in een vloeibare wereld, Uitgeverij Prometheus, ISBN 90 446 0149 0, 2002). Zijn boek is een mix van eigen duikervaringen, geschiedenis feiten en interviews met mensen die iets betekend hebben voor de duiksport. Ik was vertrokken voor een reis tussen duikklokken, sponsduiken, de ziekte van Caisson en het verhaal van de geit.
Het principe van duikklokken (een klok met mensen in die men verticaal in het water liet zakken waardoor de lucht in de klok werd ingesloten en er voor de duiker een reservoir met samengeperste lucht ontstond), was aan het einde van de zestiende eeuw in het grootste deel van europa bekend. In ondiepe wateren werden er grote bergingsoperaties met uitgevoerd (gezonken schepen werden toen al deels of zelfs geheel geborgen). Naarmate de scheepvaart toe nam, er meer schepen zonken en er dus ook meer schatten te delven waren, zou ook de ontwikkeling van het duiken onrechtstreeks gestimuleerd worden. (meer foto’s en feiten)
Read more