Duiken naar de Baron Gautsch
Onze eerste duik viel letterlijk in het water, na een serieus onweer, zodat de duik afgelast werd. Gisteren gedoken naar het wrak van de Baron Gautsch. Het zal overmorgen precies 90 jaar geleden zijn dat de passagiersboot zonk voor de kust van Pula in Istrië. Het schip was genaamd naar de toenmalige eerste minister van Oostenrijk-Hongarije waartoe Istrië op dat moment behoorde. De vergelijking met de Titanic is nooit veraf. Het wrak is op dit moment uitgeroepen tot natuurreservaat, wat zich vooral vertaald in extra belasting om er te mogen duiken.
De duiklijn was vastgelegd op de boot zelf op 28 meter diepte. De zichtbaarheid was redelijk, maar niet indrukwekkend. Gezien de diepte van de duik konden we niet lang beneden blijven, maximum een 15-tal minuten. Van het schip blijft alleen het staalwerk nog over, maar het was toch een ongelooflijke ervaring. We gaan hem zeker nog is doen, maar dan met een ander gasmengsel(Nitrox) zodat we langer beneden kunnen blijven. Geen museum boven water die dit kan evenaren.
Update 19/08:
De boot spreekt niet alleen tot de verbeelding, ook de manier waarop hij zonk zou niet misstaan in een Hollywood drama. Een interessant en uitgebreid verhaal vond ik op volgende website:
“An advisory meeting was held in the port of Cattaro before the steamer sailed. It was attended by the First Captain and the Second Captain … who were informed of the approximate extent of the minefield currently being laid. They were also warned to maintain a sharp lookout and to heed warnings that they may receive from Austrian Navy vessels. … In Lussin the word was that no problems would be encountered if a distance of 10 nautical miles were maintained from the coast. Approximately abreast of Pola the commanding Second Captain had the Second Officer called, and told him that he was not feeling well, and asked him to relieve him 45 minutes earlier than scheduled. The Second Officer readily agreed to this without having any knowledge of the danger of the mines. He had been supervising the embarkation of passengers and the loading of goods in Cattaro and was for this reason not present at the pre-departure meeting. And strangely enough, none of the other people who knew thought of informing him about the dangers, allowing the Second Officer to sail blindly into the recently laid minefield. Nor did he acknowledge warning signals from the mining vessel S.M.S. Basilisk which was still in the area.”